30 jaar!! En Foz de Iguazu

14 januari 2019 - Foz do Iguaçu, Argentinië

30 jaar, Foz de Iguacu en hoe uit iets negatiefs toch wat positiefs kan komen.

Ik typ dit op een koude dag in Nederland. Zat ik gisteren nog in de dertiger graden zit ik nu onder de tien. Over vier dagen zit ik hopelijk weer in de dertig plus.

Woensdag 12 december
Zonnig en warm
Trip naar La Boca op de planning. 
Deze week stond er veel slecht weer op de planning en vandaag was de beste dag volgens de voorspellingen. Dus een mooie dag om eropuit te gaan.
La Boca is een gebied in Buenos Aires dat bekend staat als een onveilig gebied in Buenos Aires. 'S nachts en overdag kun je daar beter niet rondlopen.
In La Boca heb je het stadium van de Boca Juniors en een toeristische hoofdstraat met gekleurde gebouwen, restaurants en veel toeristen. Deze hoofdstraat is vrij veilig en kan je rondlopen, maar niet te ver buiten het toeristische. 
De hoofdstraat is een "veilig" gebied in een "onveilig" gebied. Het hostel raadde mij daarom ook aan om er niet naartoe te lopen maar een bus te pakken die je dropt bij de hoofdstraat. 
Met wat hulp uiteindelijk de juiste bus gevonden die mij dropte in de hoofdstraat. Hier waren veel mooi gekleurde huizen en helaas ook wat te veel toeristen. 
Heb wat rondjes gelopen en het stadion van buiten gezien, het stadion was gesloten voor toeristen ivm een wedstrijd.
La Boca was leuk als klein uitstapje maar ik vond het uiteindelijk toch een beetje tegenvallen.

20181212_121157_Richtone(HDR)20181212_120715_Richtone(HDR)


Terug in het hostel gekeken naar de verschillen tussen het vliegen naar de watervallen of de bus nemen. Dit was uiteindelijk een vrij gemakkelijke keuze aangezien het vliegtuig goedkoper was dan met de bus. Helaas waren de bagage eisen vrij streng qua gewicht waardoor ik mijn rugzak in het ruim moest boeken. 
Alle gegevens ingevuld bij de vliegmaatschappij blijkt dat je alleen met een VISA creditcard kan betalen. Bij de andere sites waar de site als tussenpersoon optreed kon ik geen ruimbagage boeken. Dus er zat maar 1 ding op, de volgende dag naar het vliegveld om de tickets daar te kopen. 

's Avonds heb ik veel leuke mensen in het hostel ontmoet: een stel uit Zwitserland dat al een tijdlang samen aan het reizen is, een meid die uit Ierland komt en nu alweer 12 jaar in Australië woont, 2 Braziliaanse meiden op vakantie, 1 meid uit Engeland, 1 uit Amerika een kerel uit Noord Engeland een Duitse kerel en drie Duitse dames. Een zeer gevarieerde grote groep dus. 
Na wat drankjes in het hostel hebben we een plek opgezocht waar we wat biertjes gedaan hebben. Heerlijke avond die we hebben afgesloten in een kleine bar dichtbij het hostel. Dit hostel heeft een perfecte ligging ten opzichte van de bars en restaurants in het toeristische gedeelte. De buurt Palermo is samen met Recoletta de veiligste buurt van Buenos Aires.

20181212_230641



Donderdag 13 december 
Wisselend weer.
In Buenos Aires heb je twee luchthavens waar de belangrijkste vluchten van vertrekken. Een grote voor internationale en een kleinere voor binnenlandse en kleine internationale vluchten. Gelukkig moest ik naar de kleinere die dichterbij het hostel ligt. 
'S ochtends vroeg bij het hostel gevraagd welke bus ik kon nemen naar het vliegveld. Dit was er eentje in de buurt die er ongeveer 30 minuten over doet. Lopend kan ook maar met het wisselende weer leek het me beter een bus te pakken. Nadat twee bussen mij voorbij reden zonder ook maar een blik te geven toch maar lopend die kant op. 
In Uruguay heb ik een offline maps app gedownload die nu goed van pas kwam om de weg te vinden. Op een gegeven moment kwam ik bij een parkeerterrein uit met auto's en taxi's en begon me af te vragen of ik wel goed liep. Het was inmiddels ook licht gaan regenen. Ik kwam een man tegen die ik om hulp heb gevraagd. Gelukkig kon ik alles goed verstaan (was het maar zo). Maar ik kon hem toch duidelijk maken wat de bedoeling was. Ik moest met hem meelopen dat op een gegeven moment rennen werd omdat het vrij hard begon te regenen. 

Hij vroeg welke maatschappij ik moest hebben en we stapten in een klein busje dat ons vanaf het parkeerterrein naar de terminal bracht. 
Aangekomen bij de servicedesk probeerde ik in gebrekkig Spaans en met screenshots van de tijden en dagen die ik wou boeken een vlucht te regelen. Blijkt dat ze goed Engels kunnen. Dus vlucht geregeld en weer terug. 
Nog op het vliegveld blijkt dat het is gaan stormen, veel en harde regen + onweer.
Ik heb met de meiden uit Brazilië afgesproken om in de middag te eten bij een toprestaurant. Dit was een tip van de meid uit Australië en de Engelsman. Ze zeiden dat het een toprestaurant is waar je een goedkoper menu kan halen dat niet op de kaart staat. Dit kan alleen in de middag. Het restaurant staat vrij hoog in de top 50 van beste Latijns Amerikaanse restaurants.
We besloten ivm het weer de tijd iets op te schuiven naar wat later op de middag.
Vanaf het vliegveld moest ik nog wel naar het hostel lopen, maar ik was voorbereid. Wandelsandalen die nu meer dienst deden als zwemschoenen, een korte broek, regenjas en waterdichte rugzak. Lopend door plassen waar je de weg soms niet eens meer ziet en onweer om je heen. 
Aangekomen bij het hostel omgekleed en na een tijdje naar het restaurant. We zaten uiteindelijk met zijn vieren; de Amerikaanse meid zat er ook bij. Eenmaal ter plekke in het restaurant bijgepraat. Wij bestelden het speciale menu waarbij je kwaliteit voor een goede prijs krijgt. Helaas was dit niet de werkelijkheid voor ons. Het was een goede prijs maar het eten en service viel tegen. De wijn kregen we uit kleine 1 pers. flesjes waarbij de ober de flesjes ruw leegkieperde in de glazen.we grapten nog dat ze niet vroegen hoe we de biefstuk wilden hebben. Even later werd duidelijk waarom, de stukken vlees waren zo dun dat je geen keuze hebt. En niet superlekker. Het toetje bestond uit een paar ijsbollen in een wit piepschuimen bakje met een gekleurd hoorntje erop. Ik voelde me net weer een kind. 
We dachten eerst dat het aan het menu lag omdat wij een speciaal en goedkoop menu hadden. De Braziliaanse dames vroegen aan een groep naast ons wat hun beleving was. Deze groep kwam ook uit Brazilië en vonden het restaurant ook niet super. Uiteindelijk hebben wij wel dikke lol gehad met de hele situatie.

Vrijdag 14 december
Zonnig bewolkt
Deze dag een bezoek gebracht aan de boekwinkel El Alteneo. Dit is een grote boekwinkel in een oud theater met alle soorten boeken en dvd's. Hier heb ik een bakje koffie gedaan met cake. Na de boekwinkel ben ik op zoek gegaan naar een zonnebril. Deze heb ik gehaald bij een straatverkoper, zullen we maar zeggen, voor minder dan 4 euro zonder afdingen. 

PC141988


Terug in het hostel wat Spaanse podcasts geluisterd om mijn Spaans wat te verbeteren. Ik zit erover na te denken om wat Spaanse lessen te volgen als ik terug ben van de Iguazu falls.
S'avonds in het hostel weer gezeten met een gezellige groep. In het hostel moet je in de gemeenschappelijke ruimte na 23:00 stil(ler) zijn. Toen het 02:00 was en na een paar waarschuwingen werden we weggestuurd en gingen we naar bed.


Zaterdag  15 december
Prachtig weer 
Ik heb al veel gezien in Buenos Aires en besloot vandaag een rustigere dag in te plannen. In Buenos Aires heb je veel parken en groen. Er is ook een hele mooie botanische tuin. Hier ben ik naartoe gelopen en heb op een parkbankje wat Spaanse podcasts geluisterd en een Spaans kinderboek geprobeerd te lezen met hulp van een vertaalmachine om zo de woordenschat ook te vergroten. 
Donderdag heb ik uitgezocht waar je Tango groepslessen kan volgen en vanavond kan je 2 tango lessen volgen in de buurt. Eén om 19:00 en een om 22:00. Ik besloot die van zeven uur te proberen. Tango hoort bij Argentinië en het is een gemiste kans als je het niet geprobeerd hebt. 
Daar sta je dan in een bijna lege zaal om zeven uur. Gelukkig liep het aardig vol in de 10 minuten erna. Veel stelletjes maar gelukkig ook een paar net zoals mij.... alleen. 
De instructeur gaf goede instructies en kon het goed overbrengen. De pasjes had ik redelijk onder de knie alleen om het op de muziek te doen was nog lastig. Misschien moet ik maar wat meer lessen volgen. Na de les hadden ze andere danslessen van o.a. folklore en rock. Later hadden ze dus weer een tangoles met daarna een milonga. Als alle lessen zijn afgelopen volgt een nacht met muziek waar iedereen vrij kan dansen tot in de vroege ochtend. 

20181215_185325


Terug in het hostel heb ik afgesproken met een vriend, die ik eerder ontmoet heb, om wat drankjes in een bar te doen. Helaas ging één en ander wat anders dan gepland waardoor het uiteindelijk niet doorging. 

Zondag 16 december
Zonnig warm
Hier laat mijn  geheugen mij in de steek. Ik zal wel niet zoveel uitgespookt hebben.
 

Maandag 17 december verjaardag
Bewolkt 
Vandaag is de dag dat ik 30 jaar wordt. Ik had in het hostel een paar verteld over mijn verjaardag en er was ook nog eentje die het onthouden had. Ze begon er voor mijn verjaardag al een paar keer over dat we het moesten vieren. Het is de eerste verjaardag dat ik in het buitenland ben maar het voelt niet perse raar. Ik heb afgesproken met mijn ouders om later op de dag te skypen. 
Voor het skypen zag ik nog mogelijkheid om een eigen graffiti tour te doen. In de buurt Palermo waar ik zit is veel graffiti kunst te vinden. Veel huis- of winkeleigenaren betalen de kunstenaars voor de mooie graffiti. Op het internet heb ik een paar locaties opgezocht en bedacht dat ik onderweg nog wel meer zou tegenkomen. Er zitten een paar mooie graffiti kunstwerken bij en soms zit er een onderliggende gedachte achter.

PC172226PC172209


Het was leuk om weer even met de familie te spreken en ze te zien. Ik zei dat het waarschijnlijk een rustige avond zou worden. Ik had vooraf gepland om naar een bekende drumshow te gaan: la Bomba de Tiempo. Dit is elke maandag om 19:00 en dit kwam helaas wat slecht uit met mijn skype gesprekken en verder had ik niks gepland dus een rustig avondje.
Teug naar mijn slaapkamer om wat spullen te droppen raakte ik aan de praat met twee dames op de kamer, twee Poolse dames. Leuk gesprek en ze waren van plan om naar de drumshow te gaan en of ik ook mee wou. Zeker wou ik mee en de tijd dan? Dat komt wel goed want je kan er ook later naartoe dan de start van de show, perfect!

20181223_215741


Op een of andere manier vertelde ik ze over mijn verjaardag en ze vonden dat we het vieren moesten en zo gebeurde. Aangekomen bij de show kaartjes gekocht en een paar munten  gekocht. 
Bij de bar bier besteld en ze zetten me toch een paar grote glazen op de bar; 3 glazen waar elk een liter bier in ging. Daar sta je dan met een literglas dat net in je hand past. De dames hadden ook nog wat sterke drank naar binnen gesmokkeld; Poolse drank. Hier hebben we later een shotje van gehad, we hadden tenslotte wat te vieren.
Buiten stond een groot podium maar in verband met het weer hebben ze de show naar binnen verplaatst. Binnen sta je in een soort van fabriekshal met veel steunpilaren en een podium waar de drummers op staan. De fabriek voegde echt toe aan de sfeer; het leek net zo'n underground geheim bunkerfeest. 
Binnen in de fabriek waren veel mensen die helemaal opgingen in de drums en even later ik ook. Het heeft een soort van hypnotiserend effect. Als je verteld over een drumshow dan klinkt het saai maar als je er staat midden in het publiek en de sfeer die er heerst met de muziek dan is het een hele belevenis.
De drumshow was om 22:00 afgelopen en er was nog een afterparty maar wij besloten om naar een poolcafé te gaan, de dames wisten nog wel een goed café. De volgende dag moest ik vliegen dus het hoefde ook niet heel laat te worden. In het poolcafe was het wachten op een tafel en uiteindelijk hebben we met twee locals een paar potjes gedaan. Hiermee hebben we de avond afgesloten en ik moet zeggen dat ik best wel een leuke verjaardag gehad heb. 

20181218_000415



Dinsdag 18 december
Vlucht naar Puerto Iguazu.
Afscheid genomen van een paar vrienden in het hostel en een uber naar het vliegveld genomen. In Argentinië heb je een stuk of 4 maatschappijen die de vlucht verzorgen kunnen. Eén van deze maatschappijen staat er wat bekend om dat er veel stakingen en vertragingen zijn. Als er in het land gestaakt wordt of een vlucht vertraagd is kijkt de gemiddelde Argentijn hier niet van op. Dagelijkse gang van zaken denk ik. Ik had geen vlucht bij de beruchte maatschappij maar mijn vlucht was wel een uur vertraagd. De informatievoorziening is helaas heel slecht waardoor je lang in onduidelijkheid zit. 
Eenmaal in de lucht raakte ik aan de praat met een meid naast mij. Zij had een bruiloft gehad in Argentinië en plakte er een paar dagen vakantie achteraan. Ze komt uit Lima, Peru en had een georganiseerde tour naar de watervallen geboekt. Leuk gesprek gehad en contacten uitgewisseld om misschien later nog wat te doen of om tips uit te wisselen.

Eenmaal geland liep ik naar de uitgang van het vliegveld. Ik dacht dat Buenos Aires heet was met bijna 30°C  maar toen ik buiten stapte kreeg ik toch een klap van de warmte. Het was minstens 35°C met een hoge vochtigheid wat het zeer warm maakte. 
Een kleine bus bracht mij samen met nog een paar anderen naar iedereen zijn bestemming, transport op maat. In de bus raakte ik aan de praat met een Nederlander die momenteel in Brazilië woont. Ze had 1 volle dag om de watervallen te zien en hoopte dat dat genoeg was. Ikzelf ging ervan uit, na wat vooronderzoek, dat je aan twee dagen genoeg hebt. Ik heb drie volle dagen geboekt zodat ik ook nog wat extra tijd heb. 
De watervallen liggen op de grens van Argentinië met Brazilië. Mijn hostel zit aan de rivier die de grens is. Op het balkon had ik uitzicht op Brazilië. Als je de watervallen van de Argentijnse kant bekijkt ben je ongeveer een dag kwijt. Er zijn namelijk ook nog veel wandelpaden langs kleinere watervallen. Op de Braziliaanse kant heb je aan een halve dag wel genoeg, er zijn niet veel andere wandelpaden. 
In het hostel heb ik een paar meiden ontmoet die los van elkaar reizen en beide uit Duitsland komen. Ze zijn ook van plan de volgende dag de watervallen aan de Argentijnse kant te bekijken. Afgesproken om de volgende ochtend, als het zo uitkomt, samen die kant op te gaan. 

Woensdag 19 december
Zonnig heet +30°C
Het ontbijt was een beetje matig maar gelukkig had ik gisteren al meer brood en beleg geregeld.
Dus op naar het park met de twee dames. De rit duurde ongeveer 30 minuten, een kaartje gekocht en naar binnen. 
In het park werd gewaarschuwd voor Coati's, soort van wasbeer en er werd voor aapjes gewaarschuwd. Ze schuwen de toeristen niet en stelen voedsel uit je hand, van tafel of je rugzak. 
Opzoek naar een van de wandelroutes zagen we een groepje Coati's wat eten op ons looppad. Er stonden een paar mensen vrij dichtbij( binnen 1m) foto's te maken van de dieren. Eerst wat huiverig maar als ik de anderen zie besluit ik ook om een foto te maken, ik sta immers ook nog een paar meter achter de groep. Ik draag de rugzak voor mij en terwijl ik mijn fotocamera pak loopt een Coati rustig op mij af. Voordat ik het wist zat hij op mij, het beest is op mij gesprongen en zat aan de rechterkant van mij te kijken naar de camera. Met een beetje wiebelen bleef die nog zitten dus heb ik hem geprobeerd van mij af te jagen door hem niet te slaan maar te schampen met mijn camera. Het beest zat wat te sissen naar mijn camera en sprong uiteindelijk van mij af. De Coati liet klauwafdrukken op mijn knie, bovenbeen en buik achter en een snee in mijn duim.
Dus eerst een parkwachter opzoeken voor advies. De parkwachter zei dat ik een shot nodig had en verwees mij door naar een andere parkwachter. Deze vond het meevallen (het viel ook wel mee) en deed wat betadine op mijn schrammen en snee en we konden onze trip vervolgen. 
In het park heb je twee grote wandelroutes en een trein naar de top van de waterval. Wij hebben eerst een wandelroute gedaan en vervolgens de top van de watervallen gezien. Er zijn geen woorden of foto's  die het recht kunnen doen, de watervallen zijn zo immens en spectaculair dat je het beleven moet. Zoveel water en zo groot, onvoorstelbaar.
Eerst tijd voor een kleine pauze; we zaten aan een picknicktafeltje wat te eten en drinken totdat ik een grote en kleine Coati bij mijn voeten zag. Een van de twee dames zat tegenover mij wat crackers met kaasdip te eten en zodra ik opstond sprongen de beesten op tafel en stalen het bakje uit haar hand en vluchten het bos in.  
Hierna hebben we de laatste wandelroute gedaan die nog net binnen de sluitingstijd van het park paste. 
 

PC212641PC192387


De Argentijnse kant van de watervallen geeft je een zeer goede indruk van de gigantische schaal van de watervallen. Gecombineerd met de wandelroutes ben je zo een dag kwijt.
Weer terug in het hostel heb ik toch maar even contact opgenomen met mijn verzekering. Voor mijn reis heb ik mij laten vaccineren tegen verschillende ziektes en ik kreeg er ook advies bij. Dit advies ging dan ook over hondsdolheid ofwel rabiës; een ziekte met dodelijke afloop. In het gesprek zei de GGD dat als je vooraf niet gevaccineerd wordt en je wordt gekrabd of gebeten dat je dan in de eerste 24 uur een vaccinatie moet hebben. Ben je vooraf gevaccineerd dan heb je meer tijd en hoef je nog maar twee shots. Ben je niet gevaccineerd dan moet je meer vaccins hebben verspreid over een groot aantal dagen wat zo oploopt naar een maand. 
De keuze vooraf was gemakkelijk, twee vaccinaties met een week ertussen zodat als er op reis wat gebeurd je niet binnen 24 uur uit de jungle naar een ziekenhuis op zoek moet die ook nog het vaccin heeft liggen. Dat de verzekering de vaccinaties vergoedt helpt ook.

Donderdag 20 december
Warm licht bewolkt 
De planning was om vandaag naar de Braziliaanse kant te gaan maar het antwoord van de verzekering doet anders beslissen. Volgens de verzekering moet ik gevaccineerd worden tegen rabiës ook al is de kans klein dat ik het daadwerkelijk heb. De kans kan misschien klein zijn maar het gevolg is groot, lees overlijden. De verzekering vond mijn krabben van zodanige aard dat ze vaccinaties nodig achten.
Ik verblijf in het stadje: Puerto Iguazu, en gelukkig kon de verzekeraar een afspraak maken bij een dokter. De werkwijze is helaas wel anders, ik moet bij de dokter een recept halen en dit recept afhalen bij de apotheek waar ze het ook toedienen kunnen.
Van de dokter een recept gekregen en op zoek naar een apotheek. Doktersbezoek ging prima, hij was al een beetje op de hoogte en had de papieren al. Hij vond alleen dat ik de rabiës vaccins niet nodig had. De beesten hebben geen hondsdolheid en het komt er niet voor.  Maar hij wou wel een recept schrijven als ik het wou, ja dus. Hij adviseerde ook een tetanusprik.
Bij de eerste apotheek hadden ze een tetanusvaccin maar geen rabiesprik. Helaas hadden de andere apotheken het ook niet. De werkwijze is wel iets anders dan eerst verteld, het gaat als volgt: eerst naar de dokter voor een consult en recept te halen, dit recept vervolgens bij de apotheek afgeven, dan krijg je een zakje met een prik en wat koelblokjes, je gaat terug naar de arts en deze geeft je de prik, beetje omslachtig dus. 
Na de tetanus prik heb ik nog bij het ziekenhuis verderop gevraagd naar het rabiësvaccin maar die verwezen me naar een apotheek waar ik al geweest was.
Er was nog 1 apotheek zag ik op mijn kaart, drie blokken verderop. Eenmaal aangekomen was de straat afgezet maar op een manier dat de apotheek nog bereikbaar was. Bij het afzetlint stonden twee agenten en daarachter een zwaarbewapende militair. Toen ik zocht naar de reden van de afzetting zag ik verderop een auto staan met alle deuren open en de kofferbak en motorkap ook. Achter de auto op de weg lagen opgerolde slaapzakken zoals het leek. Dit bleek zoals ik al vermoedde drugs te zijn. Puerto Iguazu ligt dicht bij twee landen: Brazilië en Paraguay, ideaal om wat te smokkelen.
Uiteindelijk dus geen rabiës prik en over twee dagen moest ik terugvliegen naar Buenos Aires. De verzekeraar kwam met een ziekenhuis waar ik naartoe kon in Buenos Aires. Ze konden geen afspraak maken dus ik moest bij het ziekenhuis alles zelf regelen, het is namelijk geen privé kliniek.

Vrijdag 21 december
Bewolking afgewisseld met zon, redelijk warm
Vandaag staat het bezoek naar de Braziliaanse kant op de planning. Dit betekent dus ook dat je de grens over moet. Ik nam lekker vroeg een bus om 08:30 en aangekomen bij de grensovergang stopte de bus voor de paspoortcontrole. Dit ging allemaal vrij soepel. 
Als je uit amerika of een ander land op de lijst komt moet je vooraf een visum aanvragen en 100 USD betalen, dit kan alleen online. Ik praatte in het hostel met een Amerikaan die dit niet wist en dacht het wel bij de grens te kunnen halen. Dit bleek dus niet te kunnen en moest zelf vervoer van de grens terug naar het hostel regelen.

Ik was zo vroeg vertrokken omdat de weersvoorspelling niet al te goed was voor later op de dag. Achteraf viel het gelukkig allemaal wel mee. 
De Braziliaanse kant biedt een panoramisch uitzicht over de watervallen en behalve een kleine wandelroute is er niet veel te doen en vol met toeristen. Bij de Argentijnse kant worden de toeristen nog gespreid doordat er veel te doen is.
Na een kleine 3 uur was ik er dan ook wel uitgezien. Hierna ging ik weer terug naar het hostel waar ik weer wat leuke mensen heb leren kennen en gezellig een drankje gedaan heb. 

Zaterdag 22 december
Warm
Na het uitchecken met de taxi naar het vliegveld bij de gate waarvoor je eerst door een controle moet en er  is een algemene ruimte. Door de beperkte ruimte en de vele mensen was het een drukte van jewelste.
Eenmaal aangekomen in Buenos Aires besloot ik meteen naar het ziekenhuis te gaan. Helaas was de betreffende afdeling dicht en ik moest de volgende dag terugkomen en mij eerst melden bij de dierenkliniek een blok verderop. 

Zondag 23 december
Ik besloot om vrij vroeg op pad te gaan aangezien ik naar een 'public hospital' moest en het weleens druk kon worden.
Bij de dierenkliniek deed ik mijn verhaal en liet mijn recepten voor rabiës zien en ze gaven mij een soort van verwijsbrief. Bij het ziekenhuis melde ik mij met de brief en de receptie maakte een dossier aan. Hierna werd ik naar de rabiës afdeling gewezen. 
Uiteindelijk de afdeling gevonden en ik had 6 wachtenden voor mij. Een van de wachtenden vroeg mij wat in het Spaans en gelukkig was er iemand die het vertaalde voor mij. Toevallig was diegene de wachtende voor mij en we raakten aan de praat. Ze is zelf een dokter bij een privékliniek en bood aan om mij te helpen bij de dokter als tolk.
De dokter zei dat ze niet zomaar de rabiës vaccins geven en ze een bloedtest willen doen om te checken of ik genoeg antistoffen heb aangemaakt. Ik ben namelijk voor de reis twee keer gevaccineerd tegen rabiës. De dokter zei dat als ik genoeg antistoffen heb aangemaakt ik geen vaccinaties hoef. Aankomende woensdag zou ik dan langs kunnen komen.
Degene die vertaalde voor mij gaf haar nummer voor eventuele verdere vragen.
Terug bij het hostel eerst maar weer contact met de verzekering opgenomen. De verzekering vind het allemaal te lang duren, ik ook, en ze vinden dat ik de vaccins zo snel mogelijk moet krijgen. Ik heb ze gevraagd of er niet iets anders in de buurt of in een ander land was. Helaas blijkt dit niet zo te zijn en toen kwam de laatste optie in beeld: terugvliegen naar Nederland en daar 2 vaccinaties halen op dag 0 en 3. De verzekeraar stelde het voor en dekt de kosten van de vlucht. Dit maakte de keuze vrij gemakkelijk. Er is misschien een hele kleine kans dat je het hebt maar het gevolg is groot, je overlijdt eraan. Dus op naar Nederland de 2 vaccinaties halen en dan kan ik met een gerust gevoel mijn reis weer vervolgen. 
Aan het einde van de dag heb ik weer contact gehad met mijn tolk en afgesproken in het park waar ze zat met twee vrienden. Deze twee vrienden bleken collega's te zijn van haar en konden ook prima engels spreken. Dus de dag afgesloten met leuke gesprekken met 3 locals. 

Maandag 24 december
Kerst
Ik kwam erachter dat ze kerst een dag eerder vieren dan wij in Nederland.  Veel winkels gingen eerder dicht of waren gesloten. 
S'avonds in het hostel van een paar mensen leren kennen tot het halve hostel. We zaten met zijn allen in de gemeenschappelijke ruimte en er kwamen steeds meer bij en het was super. We besloten op een gegeven moment met zijn allen op stap te gaan. 
Iemand uit de groep wist nog wel een leuke club binnen loopafstand wat toch nog wel best een eind was.
Aangekomen bij de club moesten we entree betalen en niet iedereen wist zeker of die wel de club in wou. We hoorden een soort van elektronische clubmuziek van binnen komen dat in ieder geval niet mijn smaak is. Na een tijdje vond ik het wel prima en wou eigenlijk liever naar een bar wat drankjes doen. Met mij waren er nog 3 en wij besloten om een bar in de buurt van het hostel op te zoeken. Dit was leuk, we hebben er gezellig gezeten en gedronken. 

Dinsdag 25 december
Warm en zon
Aangezien ik al veel gezien heb in Buenos Aires besloot ik om vandaag naar het park te gaan. Sommige parken en bijna elke winkel was dicht ivm kerst. Er is gelukkig een groot park met wat water dat open. Hier heb ik voor een uur skeelers gehuurd en lekker rondgereden. Het was wel even wennen en ik moest voorzichtig zijn aangezien ik de volgende dag moest vliegen, anders zou het een gipsvlucht worden. 

20181225_170624_Richtone(HDR)


Terug in het hostel praatte ik even bij met een paar en heb met de Braziliaans dames wat gegeten bij een restaurant. Zij moesten de volgende dag vroeg vliegen naar een bestemming die ik ook op mijn lijst heb staan: Calafate.

Woensdag 26 december
Terug naar Nederland vliegen.
Dit is ook de dag dat ik bloedonderzoek moet doen. Ik ben dus s'ochtends zo vroeg als kon naar het ziekenhuis gegaan om bloed te prikken. Eigenlijk is het niet nodig omdat ik in Nederland gevaccineerd wordt maar toch. Het bloedprikken zelf ging vrij goed zonder pijn maar ik moest het bloed zelf naar het lab brengen bij de dierenkliniek. Ik kreeg de reageerbuis mee in een latex handschoen en zo liep ik over straat tot ik bij de kliniek was.

20181226_081217


Nadat alles geregeld was kon ik uitrusten en voorbereiden op de vlucht.
Voor vertrek een uber taxi geboekt naar het vliegveld, mooi op tijd. Alleen halverwege de rit hoorde ik een raar hard rinkelend geluid links achter de auto. Bleek de uitlaat los te zitten en de weg te raken, dat kan er nog wel bij.
De man stopte, haalde wat handschoenen uit de kofferbak en trok het roetfilter/demper los en gooide de bak/uitlaat achter in de kofferbak. Vanaf toen leek het alsof ik in een gepimpte auto zat met het uitlaatgeluid. 
De vlucht bleek een uur vertraagd te zijn ivm een storing boven het luchtruim van Uruguay. Uiteindelijk konden ze dit tijdens de vlucht compenseren door wat harder te vliegen waardoor we uiteindelijk 30 min later in Amsterdam aankwamen. 
Er werd verteld dat iedereen zijn aansluitende vlucht zou halen ware het niet dat we moesten wachten bij de gate waardoor 20 min na het eerste bericht de mensen te horen kregen dat ze hun aansluitende vlucht toch niet zouden halen. 
Tijdens mijn vlucht zat ik naast een jongeman uit Chili waar ik mee gepraat heb en contactinfo heb uitgewisseld. Hij is momenteel op reis in Frankrijk maar als ik naar Chili ga dan kan hij mij nog wel van wat tips voorzien. 
Aangekomen in Nederland wachtte mijn vader op mij en wachtte mij 5 dagen thuis. 

Donderdag 27 december - maandag 31 december.
Het was leuk om vrienden en familie weer te zien en het voelde niet raar. Ik was ook nog maar een 5 weken weg. De temperatuur viel me ook nog mee. 
Dus oud en nieuw in het vliegtuig terug naar BA; was verder niet bijzonder, er waren nog veel plekken vrij en ik kwam erachter dat ik niet in de standaard economy zat maar eentje hoger met meer beenruimte en beter eten. De steward die elke keer het eten en drinken langs bracht sprak mij aan bij naam wat ik wel een leuk detail vond. Ook nog een leuk klein gesprek gevoerd met de steward.

Dinsdag 01 januari
Vandaag gearriveerd om 06:30 wat het dus een vrij lange dag maakte. Helaas heb ik in het vliegtuig niet veel geslapen. Beetje een loze dag.

Woensdag 02 januari
Niet een bijzondere dag. Heb het hostel om een goed cafe gevraagd en daar zelfstudie Spaans gedaan en wat serie gekeken. Het was ook een regenachtige dag wat het prima geschikt maakte om er niet op uit te gaan.

Donderdag 03 januari
Bezoek aan de botanische tuin gebracht. Verder niks bijzonders.

In verband met de grootte splits ik de verslagen op en er volgt snel een nieuw verslag en hopelijk ook fotos maar dat is met het internet hier altijd wat lastig.

Ciao!!!



 

Foto’s